برف و دوس دارم .
دویدن و سر خوردن وسط خیابونای یخ زده رو دوس دارم...
نوشیدن شکلات داغ تو هوای برفی رو دوس دارم .
داشتن حسه یه کبوتر یه شاگرد یه استاد یه بچه یه زن خونه دار و دوس دارم !
خندیدن از ته دل و دوس دارم .
زندگی رو دوس دارم ...
پ.ن:.برف بازی و بعدشم نوشیدن شکلات داغ و ترجیح می دم به سرما در سرما ....
چقده چیزهای خوب خوب رو دوس داری نرگس جونم... :)
خوشحالم که نوشتههات پر از حسهای خوبه...
و مهم تر از همه اون آخریش... زندگی رو دوس داری
این یعنی انگیزه٬ امید...
خوشحالم که خوشحالی خانومی :)
چیزای خوب خوب حسنی که دارن اینه که خوب و راحتم می شه دوستشون داشت بدون نیاز به دلیل و علت...
این دوست داشتن معنیش این نیس که هراسی در کار نیست و زیبایی مطلق...فقط اینکه دلم نمی خواد زیبایی چیزای خوب و با هراس و دل نگرونیام کمرنگ کنم ...همین ...
منم هات چاکلت رو خیلی دوست دارم (بر عکس قهوه)... دعوتتون کنم قبول میکنید؟!
.)
آره خانم چرا که نه :) !
پسخی که برای نفر قبلی نوشته ای را منم موافقم. گاهی ادم در عین رنج یا هراس احساس عمیق خوشبختی می کنه. درست مثل لذت خوردن همون لیوان شکلات داغ در سرما.
آره گرمای شکلات داغ سوز سرما رو کمرنگ می کنه ....
ba ye bastani yakhi zir e barf movafeghi ?
inghadde michasbe
yejoorayi adamo khoonsard mikone
ba dashtan hess aaye motevafet ham movafegham
vali ye model dige
dashtan e hess e ye shazde kocholoo, ye ashegh ,ya
shayad ye madar ro bishtar doost daram
movafagh bashi aziz
اوهوم ! عالیه !
جالبه همین امروز عصر این حسو هم تجربه کردم با یه بستنی شکلاتی با سس شکلات و آلبالو و آناناس . جات خالی خیلی مزه داد :)!
تو هم همینطور massy e عزیز.